başlık, şu sözlerle açılmış: “allah insanın kendi içindedir.
allah her yerde değildir. bende allah yok”
sözlükte bu ve benzer başlıkları sıkça görüyoruz. hadisenin özü düşünen insan için gayet basittir:
“senin itirazın nerede ve nasıl bir yerdedir? dilde değildir, ağızda değildir, göğüste değildir; bu cümleyi eş, parça parça ve zerre zerre et, bak, bu itiraz ve düşünceyi bunlarda tamamıyla bulur musun?
o hâlde senin düşüncenin yerini bilemedin; düşünceyi yaratanın yerini nasıl bilirsin? sana o kadar, binlerce düşünce ve hâller ârız oluyor ve bu senin elinde, kudretin ve hükmün altında değildir. eğer bunun çıktığı yerin neresi olduğunu bilseydin ona ilâve ederdin. bütün bu şeylerin sende bir yol geçidi var ve sen nereden geliyor, nereye gidiyor, ne yapacaktın; bunlardan habersizsin. kendi durumunu bilmekten âciz olduğun hâlde, yaradanını nasıl bilirsin?”
Kısa ve öz tanım isteyenler için:
“Allah o kadar zahirdir ki, zuhurunun şiddetinden gaiptir”
