ismi ile müsemma yazar. bunu dahî nasıl denk getirdi hayret mevzuudur?
din, allah, kitap ne kadar mukaddes varsa avizeci dükkanına dalmış fil misâli sağa-sola çarpmakta pek serbest.
insan, inançsız olabilir, inancı çoğunluğun inancından farklı da olabilir; bu seçimler, hiç kimseye tenkid ölçülerinin dışında, özellikle de literatürünü, ıstılahını, genel kaidesini, -hiç olmazsa dış yüzden bazı malumatlarını diyerek birçok cahili de katalım bari-bilmediği inançlar hakkında kendini bu kadar serbest ve adeta kürsü sahibi saymamalı!
tenkid edebilir, şüphe edebilir, çelişkiler olduğunu iddia edebilir de, hiçbir fikir, ilim, sanat dalında görmediğimiz bir şekilde mabadından uydurmak, kendi uydurduğu bu acaib putu bir görüş, fikir zannetmek nedir?
papaz tasallutuna uğramış bir batılı’nın hazreti isa’ya küfür etmesine gerek yoktur, hıristiyanlığı anlamamış papaz’ın suçu, kiliseyi değil kendini bağlar.
evet, şu kadar uzun söz bile övgü yerine sayılabilecektir kendilerine..
