illaki kendine göre zorlukları vardır ama zorla doğurtmadırlar bu çocuğu size. eve bir hayvan bile alsanız ona olan sevginiz için zorluklarına katlanırsınız. dolayısıyla sevdiğiniz için zorluklar zorluk gibi gelmez. bu noktada (anne karnındaki kısmı ve doğurmayı kastetmiyorum) doğurmaktan sonraki bakım aşamasına gelirsek yani maddi durumu yeterli seviyede olan insanlar için o kadar da çetrefilli bir olay değildir. ama hayatta her bokun çok zor olduğunu söyleyip abartmayı seviyor bazı insanlar.
yaşıtımın biri karşıma geçip vay benim hayatım şimdi prensesler gibiymiş. doğurunca çok değişecekmiş hayatım. bu insanlar ne kadar boş konuşuyor ya. ben daha evlenmemişim adam gelmiş çocuk yaparsam nolur bana onun felsefesini yapıyor. herkes sen mi kardeşim. ben yapmıycam belki . kime göre , neye göre prenses hayatı? yaşadığım hayatı da bi görse olsa olsa kül kedisi masalının balkabağısız hali falan olur.
evlenip çocuk yapınca bir haller oluyor bu millete de. bir oda dolusu ansiklopedi bitirdim, altmış yaşına geldim falan sanıyor bazıları.
şimdi neden gece gece buna sinirlendiğimi de anlamadım ama saçma ve komik geldi. sinirlenmiyim diyorum ama çok boş konuşuyorlar valla.
