varoluşun kendini tüketmesidir aşk. gariptir ki tükenirken var olabilmektir.
bundan mütevellit kendini tanımaktır aşk, yaşadığını hissetmektir.. Yokluğunda yine yaşadığını anlamaktır, savaş vermektir.
sırat köprüsüdür aşk. Kıldan ince kılıçtan keskindir. Yürüdükçe keser ayakları, kestikçe yürüdüğünü hatırlatır.
ikileme sokmaktır aşk. bu ikilemler arasında yaşamayı öğretir.
