anayasa hukuku kitaplarında fransa'daki sistem buna örnek olarak gösterilir. orada halk tarafından seçilmiş, güçlü bir başkan vardır. ama başbakan ve bakanlar kurulu da vardır. başkan -ki şirak bunu yaptı- meclisi lağvedip memleketi seçime götürebiliyor. bu sistemin en can alıcı noktası başkan ve meclis çoğunluğunun hangi partiler tarafından alındığı aslında. eğer iki kanat da aynı partiden gelirse pek sorun olmuyor, rahatlıkla çalışabiliyorlar. ama farklı partilerden gelirse işte o an "cohabitation" dönemi oluyor. siyasi krizlere açık, sistemin kilitlenme ihtimalinin olduğu bir evre.
bazı kitaplarda rusya'yı da yarı başkanlık sistemine dahil ederler. ama genellikle onu ayırıp "super presidential system" denir. aslında bu kategorileştirme de çok sorunlu. duverger başka ayırıyor, sartori başka. bir adam vardı, adını unuttum, onun 5'li bir tasnifi vardı.
