Neden bu kadar yadırgayarak yargılıyorsunuz anlamıyorum. Gerçek hayatta da gördüğünüz örneklere böylesine sert eleştiri yapabiliyor musunuz mesela? Sevmeyebilir. Ben uzun yıllar kendimi sevmedim mesela. Hangimiz bilebilir ki sebebini? Memnuniyetsizlik yada değil. Zevk ya da herhangi bir şey. Önemli olan bunu fark ettikten sonra yavaşta olsa kendisi icin cabalayabilmesi bence. Çünkü kimse kimsenin zihnine girip, aynı olaylarda aynı tepkileri, hisleri veremez. Bencil olan insanları kast etmiyorum. O tercih meselesi. Yine de siz sevmeye çalışın. Kendiniz için. Kilolu musun? Denize gidiyorken şortunu ve bikini giyebilmelisin. Çünkü bunu her yapmadığında yapan herkese bakıp daha çok suçlayacaksın kendini. Spor yap? Ahım şahım olmasa da kalk yerinden yürü ne bileyim o kadar zor olmamalı. Dişin mi yamuk? Dişlerini göstererek gülebilmelisin. Özgüven sorunun mu var? Kalabalık ortamlara tek başına dalıp insanların sana verdiği tepkileri not edebilirsin, hatta sakarlık yap, bilinçli olarak üzerine bir şey dök ne bileyim işte sana çizilmiş olan sınırlardan çıkabilmek önemli. Çünkü sana sınır çizdiğini düşündüğün insanlarda o yere gelirken öyle doğmadı. Hani herkes önemli olan iç güzellik diyor ya, kendini sevmene engel olan bir kusur varsa tedavi olmalısın.
Bakım yap gerekirse. ama kimseye benzemeye çalışmamak önemli.. Enn ve en önemli şey ise herkesten fikir alıp kendi içine sinen, özgün fikrini uygulamalısın. Içinden geldiğin gibi yaşa işte hayatı. Gerekliyse konuşma terapilerine git. Çünkü zaman çok kısa. Bana gel son Yirmi yılını dolu dolu aralıksız anlat desen düşünmeden yirmi dakika anlatamam. Ben yapamam. Umarım bir gün yaparsın. Kendine değer verdiğin zaman gerçekten seni kırabilecek pek fazla insan da olmuyor etrafında emin ol.
