kimi türk faşistlerinin altın çağını ancak kürtlerin bir ulus devlet kurmasına bağladığını gördüğümüz bir dildir.
bu insan modeli der ki: bak kürtlerin eserleri sınırlı, sayıca az, edebiyatları yok, vs. sözlü edebiyat üzerinde yükselen dillerin ancak modernleşmeyle mümkün olacağının kabulüdür bu. meselâ türkçe ve türkçedeki eserlerin varlığı kendilerini dilin cumhuriyetle kurumsallaşmasına borçludur. demek ki kürtçenin serpilmesi için de bir cumhuriyete gereksinim vardır bu kafaya göre!?
oysa bu ülke içinde de kürtçenin önündeki engeller kaldırılabilir, kürtçenin kurumsallaşmasına imkân verilebilirdi. gerçi hâkim bir ideoloji dışında neye imkân tanındı ki?
eğer bu kafayla gidilirse kürtlerin ancak ve ancak kendi ülkeleri olduğunda huzur bulacağını göstermektedir bize türk faşistleri. ne diyeyim! sonra da çıkıp "bu ülkeyi siz böldünüz lan x*" demeleri muhtemeldir. işte işin asıl komik yanı da bu.
