sanırım vazgeçmek. değer verdiğin insanın o değeri hak etmediğini gördüğünde için yanıyor. kendini söndürmen için mecalin bile kalmıyor. kurtarmaya çalışırken şanslar veriyorsun, gelip onu da berbat ediyor. vazgeçmek kırıcıdır. kırıldığın için de unutursun. o yüzden ilki daha zor.
aklında birisi varken başkasını idare ettiğin oldu mu?
edit: tabii düşünüp yazınca geç kalıyorum... oynamıyom ya ben!!
