ananem benim kulağıma balkan şivesi ve hüznüyle türkçe türküler söylerdi.
türklüğe balkan havasını, suyunu, kültürünü eklemiş büyüttükçe büyütmüştü, kendi içinde türk cevherini.
ister inanın ister inanmayın. ben şimdi ne zaman o içtenlikte bi balkan ezgisi duysam ağlarım ki duygusallıkla asla uzaktan yakından alakası olmayan biriyim fakat ordaki hüzün çok gerçekci geliyor.
500 sene önce devlet büyüğüm hadi demiş gidiyorsun. yer fethettik. oraya yerleşip sahip çıkacaksın. akıllısın yurdunda işlerini yoluna koymuşun. ciftin çubuğun var. çocukların var. çalışıyorsun, mutlu mutlu yiyorsun ama hadi topla her şeyini ailecek askersin.
iyi canlandır kafanda, bu yazdıklarımı. bugüne uygula bakalım ne hissedersin.
neyse, devlete, türklüğe can feda, gideriz demişin, tokat tan, konya dan, velhasıl anadolu nun pek çok yerinden en az 1000 km yolu kağnı ve at arabası ile çoluk, çocuk ile katetmişin. belki yolda can vermişin.
gitmişin balkan a. havası yabancı, suyu yabancı. neyse toplu gittiğin için çok önemsememişin. bi köyü tokat tan alıp misal, silistra nın bi bölgesine topluca yerleştirmişler. o açıdan sıkıntın olmamış.
sonra yorgunluğun geçince, etrafına alıcı gözle bakmışın, fena gelmemiş. daha yeşil, daha sulak e aiien de var yanında. alışmışın bi süre sonra.
uzaktan uzaktan bulgarlarla konuşur olmuşun ama köyün içine sokmamışın. kız alıp vermemişin ama onlardan senin olduğun bölgede yaşamak isteyenlar olmuş, dirlik düzen var diye ve de din değiştirip müslüman olanlar. yakın yerlere yerleşmelerine izin vermişin.
sonra oralar senin müziğini bakış açını etkilemeye başlamışın anadoluyu unutmamışın ama balkan güzelliklerini de almışın. türküleri başka bir ağızla söylemeye başlamışın. 500 sene bu. değişmiş ağzın.
vatan. vatan neresi. balkan mı anadolu mu?
ben söyleyivereyim sana kızanım.
her ikisi de vatan. değil mi ki sen orada 500 sene askerlk yaptın. orası senindir.
değil mi ki senin köklerin tokat ta konya da sivas ta dır. öyleyse vatan anadolu dur da.
asla, vatan yahut silistra seçimi yapmak zorunda değilsin.
nereden geldik buraya biliyor musun?
pc imde dosyalar arasında gezinirken bi balkan korosuna denk geldim. bosna tarafı sanırsam ama o içtenlik, o yöresel kıyafetlerin güzelliği, hüzünlü ama gülen koristler, bana ananemin yalnızlıktan benimle avunurken, gaz lambası ışığında söylediği türküleri getirdi aklıma ve bunlar çıktı içtenliğimden.
ve gene söylüyorum. balkanlı türk kardeşim bunları unutma. aklının bi yerinde kalsın. günlük hengame ve didinmenin arasında, çoğu insan gibi tamamen maddileşip sülalenin emeklerini unutma. arada düşün.
