Bir daha kimseye pullu zarfta mektup yollayacağımı sanmıyorum.
Msn kullanacağımı da sanmıyorum.
Bir daha geometri sınavından yüz de alamam.
Geçmişime dokunmuş olan Sevdiğim insanların büyük bir çoğunluğunu ölene dek bir daha göreceğimi de sanmıyorum.
Son olarak bir daha asla 6 yaşında bir çocuk olarak kumları kazıp bunların altında ne var acaba diye düşünüp deniz kenarında karpuz yerken günbatımını izlemeyeceğim.
Ee ne anladım o zaman yaşamanın ne anlamı kaldı? Anlamsız oldu ya.
