boyutları vardır önemsemenin. bahsedeceğim boyut misal veriyorum; hataları, günahları, kırgınlıkları önemsemeyip pişkin olmak yerine, önemseyip pişman olmak, mahçup olmaktır önemsemek. şunu anladım ki bazen kafaya takmak gerekiyor harbiden bak. çünkü doğru da, yanlış da ikisinde de ısrar edildiği vakit, gerisi çorap söküğü gibi geliyor. ne olur doğrularda ısrar edelim. en çok yine kendime söylüyorum bunu.
