Siz ben onlar şunlar falan hepsinin varlığından şüpheliyim ama Allah’ın varlığından en ufak bir şüphem yok. Sadece kavramsal yaklaşıyoruz tamamen ego penceresini açıp ordan görmeye çalışıyoruz. Tüm kavramları bir kenara bırak, tüm egonu bırak, beş duyunu bırak geriye sadece o kalır. Allah’a inanmamak uzayan tırnağınla güneşe bakmak gibidir hani nerede dersin bende derim ki kes at o tırnağı. Senin egon veya aklın o uzayan tırnaktır ölüdür orada canlılık yoktur. Her şey ap açık ortadadır yeterki bırak artık ölüleri. O zaman göreceksin gerçek yaşam gerçek canlılık insan ne demek. Belki o zaman da cevabı bilemeyeceksin çünkü bir soru sormayacaksın hiç bir sorunun bir anlamı kalmayacak sadece var olmanın mutluluğunu yaşayacaksın işte bu diyeceksin. Güneşe bakınca soru sormuyoruz sadece hayranlıkla büyülenmiş gibi bakıyoruz. Hakiki varlıkla karşılaşınca da öyle olacak, muhakkak hakikate vakıf olucaz ya şimdi ya da ölünce o yüzden kuran ölmeden önce ölün der. Bu ölüm nefsin ölümüdür, çok daha uzun konuşulabilir. Okunmayacağını bile bile yazmanın da anlamı yok , sorusu olan varsa sorabilir.
