yürüyen bir ceset gibiyim. bedenim yürüyor yaşıyor ama ruhum öldü, gözlerim bakıyor ama görmüyor, kulaklarım işitiyor ama duymuyor, ağzımda kelimeler cam kırığı gibi sussam olmuyor, konuşsam olmuyor.
kalbim yanıyor ama külleri yok işte sallanmış bir kola misali ne kabıma sığıyorum nede köpürüp rahatlamıyorum. sevdiğime mi yanayım yoksa sevilmediğime mi?
