8-9 yaşlarındayım o zamanlar istanbul bakırköy'de oturuyoruz, her cumartesi de evimizin önüne pazar kuruluyor (90'lı yıllar hatırlayanlar vardır ) tam bizim apartmanın önüne de yufkacı denk geliyor, elbette annemleri filan yıllardır tanıdıkları için ben sabahtan akşama kadar o yufka tezgahında hem ticaret öğreniyorum, hem zaman geçiriyorum ( arada yufka da yiyorum). Hiç unutmam bir gün 60-65 yaşlarında bir teyze tezgaha geldi, 2 kilo yufka istedi, yufkacı ali abim ( adını bile unutmamışım lan ) iki kilo yufkayı hazırladı poşete koydu teyzeye uzattı ve ne kadar tuttuğunu söyledi, teyze çantasını bir süre karıştırdı ve "bozuk param kalmamış, eve gidip geleyim, yufkayı sakın başkasına satma" dedi...
teyze tezgahtan uzaklaştıktan en fazla 30 saniye sonra, ali abim yufkaları açıp tekrar tezgaha yerleştirdi. "abi teyze gelicem satma dedi, sen tekrar sergiye aldın yufkaları ayıp olmasın kadına?" diye sorduğumda, ali abim bana, hayat dersiymiş amk büyüyünce fark ettik, "giden dönseydi, ölen nenem geri gelirdi berfo" demişti...
