15 seneye yakın süre boyunca Yaşadığımız askeri lojmanda işçi çocuğu olduğum için, askeri personel çocukları tarafından dışlandım. Ailem de onların aileleri tarafından dışlandı. öğretmenler bile subay-astsubay çocuklarına pozitif ayrımcılık yapıyordu. Hatta kürşat isminde bşr o.ç. hocamız vardı, gariban çocuklarıyla konuşurken yüzünü buruşturup köpeğe bile yapılmayacak şekile muamele ediyordu. Asker-zengin çocuklarıyla konulurken yüzünde güller açıyordu. Çocuk aklımızla farkediyorduk bu durumu. Yani bir tek kürt çocukları ayrımcılığa upramadı bu memlekette.
Şimdi ne yapalım ailecek intirhar mı edelim yoksa devlete düşman mı kesilelim?
Canına kıymış, umarım allah affeder. Ailesine sabır diliyorum.
