3-4 ay görüşemeyeceğim arkadaşımla kafede oturup konuşmak yerine yaklaşık 2.5 saat yürüdük. o ısrar etti. pis insan. bu süre benim 3 aylık yürüme sürem bu arada. yuvarlanmayı daha çok severim.
evime son on beş metre kala süründüm. duş alırken uyuyakalırım diye korktum, o derece yorulmuşum. ayağım da su toplamış.
koşarak yatağıma atladım. bayılırım böyle çılgınlıklara. sonra bir şeyler yazayım dedim, yazarken duygu seline kapıldım ve şimdi uyuyamıyorum.
tam anlamıyla başı ağrıyan bir sümük kıvamındayım.
buluştuğum arkadaşı tekrar gördüğümde tekmelemeyi planlıyorum. mesajla küfrettim ama tam olarak sakinleşemedim. hak etti.
