112.
-
koyu bir atatürkçü olan benim yüzüme tokat gibi çarpmış filmdir.zaten amacı da budur.hayatımda atatürk hakkında okuduğum,izlediğim eserlerden
en cesuru,en farklısıydı.zaten,"1881 yılında selanik'te doğdu,annesi zübeyde hanım,babası ali rıza bey......" diye başlayan ve "saat 9'u 5
geçe dolmabahçe sarayında bütün saatler kendiliğinden durdu." diye biten bir ezbere daha ihtiyacımız yoktu.
bu belgesel benim yüzüme tokat gibi çarptı dedim.çünkü;
atatürk'ün bir süper kahraman olmadığını anlattı bana.
ben nasıl 1 hafta görmeyince annemi özlüyorsam onun da özlediğini anlattı.
cephelerden cephelere koşarken,sürgün edilirken annesini 3-4 yılda bir kere gördüğünü düşündürttü ve kendimi onun yerine koymamı sağladı.
annesinin gurur duyacağı bir evlat olmasına rağmen,ölürken bile onun yanında olmamasından,onu hayatı boyunca hep yalnız bırakmasından dolayı
içinde hep bir vicdan azabı kaldığını düşündürttü.
cephelerde korkusuzca savaştığını,cesaretini,zekasını hepimiz biliyorduk zaten.
savaştan sonra emrinde ölen askerler için belki de sessiz sessiz ağladığını düşündürttü.
atatürk hakkında çok şey bildiğini iddia eden beni bile utandıran bir filmdi.
film zaten atatürk'ü anlatmıyordu.
mustafa diye bir adamı anlatıyordu bana.
bunu ayrımını yapamayan insanlara söyleyecek söz yok zaten.
filmin üzerimde en kötü etkisi,film sonrası atatürk üzerinden prim yapmaya çalışanları fark etmem oldu belki de.
sevdiğim bir yazardı bekir coşkun.
ama baktım ki hiç bir fırsatı kaçırmamış.
hemen ortalığı ayağa kaldıracak,atatürk'ü putlaştıran bünyelere ilaç gibi gelecek bir yazı döşenmiş.
sokaktaki adam bu ayrımı yapamayabilir.
ama türkiye'nin en çok satan gazetelerinden birinde yazan bir adam bu ayrımı yapmalı.
mustafa filmini yapan can dündar zamanında sarı zeybek filmini de yapmıştı.
o zaman en kral atatürkçü ilan edilen can dündar şimdi vatan haini.
bizim ülkemiz böyledir işte.
en entel gördüğün köşe yazarı bile yeri gelir sokaktaki adamla aynı seviyeye iner.
bekir coşkun'un artık göbeğini kaşıyan adam'ı eleştirmeye hakkı yoktur.
o da artık onlardan biridir benim gözümde.
kısaca film beni mustafa diye bir adamla tanıştırdı.
atatürk tanrı değildi,insanüstü bir varlık değildi.
onu insan olarak hatırlayacak ve kabullenecek bir halka ihtiyacı vardı.
memnun oldum mustafa...
