itiraf etmem gerekirse; feci özlediğim yazar... Evlilik telaşesini, komşusunun oğluyla evlenmesini, anası gibi gördüğü muhteşem kaynanasını, anlamsız Kütahya entrylerini, kocişime ne yemek pişirsem başlıklarını çok özledim.
insan yokluğunu hissetmiyor değil...
Şu an evliliğin mutlu büyüsü içinde ama o evlilik monotonlaşınca tekrar aramıza dönecek...
Geldiğinde de; bebeğime hangi mamayı yedirsem, gazını nasıl çıkartsam başlıkları ile sözlüğü kadınlar kulübüne döndürür. *
