müzik dinlerken yaptıklarımı, yapılanları, objeleri ve sesleri eksiksiz kaydediyorum. yıllar sonra eski bir müziği dinlediğim zaman o anda ortamda kim var, ne konuşuluyorsa hatırlıyorum ve bu çok çok eskiyse birkaç gün geçmişin yani o günün etkisinden kurtulup gündelik hayatıma odaklanamıyorum. flo rida - right round’u dinleyerek 9 yıl önceki tatilimizde kız kardeşimin çorap rengiyle annemin çoban yıldızlı kolyesini, masanın üzerinde duran elmaların sayısını hatırlamıştım.
son kız arkadaşım haricinde kimseyle ortak şarkım olmadı, kimseyle bir şey yaşarken arkaplanda müzik çalmadı. istediğim zaman kulübe, türkü bara ya da müzikli bir ortama giremiyorum.
eski filmleri izlemem, eskiden çok sevdiğim şarkıları dinlemem yasak..
