"ben çok duygusal bir insanım" geyiğinin kitlelere yayılmış halidir.
dünya üzerinde yoktur ki bir kadın "ama ben çok duygusal bir insanım hemen kırılıyorum" diye bir erkeği daha kafaya alıp, dediklerini yaptırmasın. hemen uzaklaşmak lazım böyle tiplerden.
nasıl karar verdin duygusal olduğuna sen acaba? dizi izlerken ezilmiş kızın tarafını tutup onunla birlikte üzüldüğün için mi? bebek fotoğrafı görünce "ay ne şekerrr" diye işi gücü bırakıp bakıp durduğun için mi? sözün özü genellemenin allahıdır bu. hele ki türk kızı, kendisini duygusal sanmayagörsün. etrafındakileri iptal eder, dayanağı olmadığı halde, içindeki hülya koçyiğit'i ortalara salar. sonra her yer "kezban pariste" oyuncularıyla doluyor abicim. biraz daha doğallık biraz daha ayakları yere indirmeler diliyorum kendilerine. bıktım usandım. bu sefer ben çelsiyim oğlum.
