derecesine göre değişen bir şerefsizliktir bu aslında. hele bu aldatma işini öğrenen anne değil de evlat ise can evinden vurur, ölüp ölüp diriltir sizi hergün.
bir kere aldatma olayı kesinlikle ama kesinlikle affedilemez. şerefsiz değildir tümden ama sırf 1 gece için şerefsizlik yapmış olabilir. pişmansa ve kendini afettirmek için yırtınan bir baba ise bu, bir kez daha düşünülebilir. bakın siz eğer anneye tapan bir evlatsanız, babanın aldatmasına göz yumamazsınız. içiniz sanki anadan daha çok parçalanır.
yaklaşık 4-5 sene öncesiydi... anne ile beraber evde oturulmaktadır. baba kişisi evde telefonu unutmuştur ve ashaf bilgisayar başındayken babanın telefonu çalar. allah'ıma şükrediyorum iyiki o çaldığı anda telefona koşan kişi ben olmuşum, anam değil... telefonu açtığımda soğuk terler boşaltmama sebep olan sözler döküldü kulağıma:
- alo, bitanem? dün aramadın hiç... ashaf - ...
- alo, x orda mısın? kuşun seni çok özledi ama... ashaf - ...
anne o sırada telefonda kim olduğunu merak edip suratınıza bakmaktadır. ne kötü bi durumdur lan o!? anneye tek bir laf edilemez telefondaki orospu ile ilgili... ne bok yiyeceğini bilemezsin ama konuşmayada mecbursundur. telefon hemen kapatılıp anneye iğrenç bir surat ifadesiyle ''yanlış numaraymış'' denilip ne yapacağını şaşırır vaziyette odadan odaya gidilir. baba kişisinin gırtlağına mı yapışsam yoksa o orospuyu bulup kafasını duvarlara sürtsem mi diye düşünülür. sırf senelerdir süper bir çift olarak gözüken anne ve babanın evliliği bozulmasın diye o gün çok zor da olsa bu olay sineye çekilir. unutulmaya çalışılır alkolik olana kadar ve hala içinizde bir yangındır.
affedilemez ama anneyede kıyılamadığı için susulur...
bir daha şahit olursam mı? işte o zaman susmam...
