33 yaşındayım, 6 aylık bir erkek bebeğim var. Bebeğimiz sabahları yada gecenin herhangi bir vaktinde ağladığında uyanamıyorum, bazen 4-5 dakika ağlasa bile duymadığım oluyor(muş). Gelgelelim diğer konuya...
Bu bebek yeni doğduğunda ilk iki hafta banyo yapmayacak dedi doktorlar. Bu iki hafta sonunda eşimle beraber yenidoğan banyo videolarını izledik, doktorumuza sorduk, görsel ne varsa bakıp en sağlıklısı neyse aynı şekilde banyo yaptırmaya karar verdik. Bu şekil; genelde bebeği yüzüstü, dirseğinizi bacaklarının arasından geçirerek elinizle boynuna kadar tutma ve kolunuzu bir nevi direk vazifesi gördürerek havada tutmaya benzer bir şekildir. Velhasılkelam, suyu sabunu oda sıcaklığı havlular ne varsa hazırladık başladık yıkamaya. Çıt yok bizimkinde, sevdi suyu. Şampuanladık yıkadık derken durulamaya geçtik.
Durulama esnasında yüzüne doğal olarak su geldi. Bebeğim suyu genzine çekti ve bir anda tıkanmaya başladı. Elim ayağım titredi, tansiyonum çıktı, ne yapacağımı bilemedim, resmen tüm vücudum kaskatı oldu. Eşime bağırdım "nefes alamıyor napcaz alamıyor nefes!" diye. Bir 10-15 sn kadar düzgün nefes alamadı, ben resmen kendimden geçtim. Eşim gayet soğukkanlılıkla aldı, yüzükoyun çevirdi, sırtına iki dokundu bebek düzeldi.
O düzeldi ama ben dizlerimin üstüne çöktüm. Kendim ölümün dibine kaç kere girmiş adam, ilk defa kendinden daha değerli birşey karşısında diz çöktü. Ömrüm boyunca böyle bir korkuyu yaşamayı bırakın, yanından bile geçmemişim, o an farkettim.
Şimdi o zırıl zırıl ağlama sesine uyanmayan ben, o sesin belki de 20'de 1'i olmayan, bazen kendi tükürüğünden ötürü bile o tıkanma (genize kaçırma) sesi geldiği anda öyle bir yerimden fırlıyorum ki, bebeğin başını tutmam sanırım 1-2 sn civarı oluyor. Aslında artık 6 aylık. Öyle bir durumda kendi de çok rahat kurtulabiliyor. Kafasını kaldırıyor, sağa sola dönüyor ve bir şekilde kolayca atlatıyor. Keza bende durum aynı şekilde değil.
Babalık mı desem başka birşey mi bilemedim. Ama bilinçaltıma balıklama dalan o tıkanma sesi artık en yoğun ses arasında, en derin uykuda bile beni aniden tetiğe geçiriyor. O anki yaşadığım şok ve tramva, bilinçaltıma direk dikti. Artık kurtulamıyorum, büyük ihtimal ömür boyu benimle olacak. Bebeğim büyüse de, o 40 ben 73 yaşıma gelsem de, o tıkandığında ben gene alarm vaziyetinde olacağım.
