yetişkinlerin çevrelerinde "deli" olarak algılanma ve türlü dedikodu korkusu nedeniyle çoğunlukla saklamayı tercih ettikleri, hatta gitmekten kaçındıkları, bazı ergenlerinse etrafta "psikopat/sorunlu" imajı çizmek, "bakın ben feleğin çemberinden geçtim böyle oldu" mesajı vermek adına her fırsatta "psikoloğa/pskiyatra gidiyom ben ha ona göre" şeklinde dile getirdikleri şey. ilahi çocuklar.
oysa, ne saklamayı gerektirecek kadar "kötü", ne de davulla zurnayla duyrulacak kadar sevindirik olunması gereken bir durumdur.
kısaca çoğu insanın gözünde maalesef hala "normal" bir şey değildir.
