dibe vurmuslugun yorgunluguyla, vazgecmisligin haberci gibi ansızın hic beklenmeyen zaman da calar kapıyı, acmazsan da girer coreklenir yanıbasına, hic bir sey dusunmek istemeyip de surekli bos gozlerle elinden akıp giden zamana bakarken, ne "giden gitti kalan saglar bizimdir onune bakacaksın" diyenler anlar halden ne de arkasına bakmadan cekip gidenler, sadece dibe vurup da son kalan gucleriyle yuzeye cıkmak varken,sadece inceldigi yerden kopsun diyenler anlar. heyecanın, tutkunun, mutlulugun, ofkenin bittigi yerde baslar, caresizliginle ve yitirmisliginle buyur.
