hz muhammed döneminde yaşayan mekke kureyşinin önde gelen liderlerinden biridir.
sert mizaçlıydı ve toplulukta fikirlerini kolay kabul ettirirdi. hitabet konusunda da yetenekliydi.
peygamber öldükten sonra, dinden çıkanların sayısı oldukça artar.
bu olaylardan sonra süheyl bin amr da insanların karşısına çıkıp şöyle seslenir:
"her kim irtidat (dinden çıkma) yoluna sapmaya yeltenirse hiç düşünmeksizin, nasıl ve niçin demeksizin kellesi uçurulacaktır. bu meselede hiç kimseye herhangi bir müsamaha gösterilmeyecektir." (islam tarihi-s.470-471/Mevlana Şah Muhammed ismail Pani Pati)
yine aynı kaynakta halife hz ebu bekir'in de kimsenin dinden çıkmaması ve çıkanların da öldürülmesi için tüm arabistan yarımadasına ordu gönderdiği yazar.
işte bu olaylardan yaklaşık 40 yıl sonra da müslüman araplar tarafından türk'lerin kelleleri uçurulmuş, kalanları köle, kadınları da cariye olarak alınmıştır.*
böylelikle islam'ın savaş dini olmadığı da asla kanıtlanamamış, yalnızca iddia derecesinde kalmıştır.
