türkiye'de büyük ölçekli işletmeler için mevcut yasaya göre belli sayıda eski mahkum çalıştırma zorunluluğu vardır. çalışma fırsatı bulanlar yakından bilir; bu adamlar harbi insanlardır, en harbi insanlar. adam gibi adamlar. aynı iş yerini paylaştığım bu insanlar bana sıradan herhangi bir insanın öğretemeyeceği çok şey öğrettiler, "fark etmemi" sağladılar. herkesin hata yapma hakkı olduğunu ve ne olursa olsun herşeyin telafisi olduğunu. adam satmamayı, arkadan konuşmamayı, işine sahip çıkmayı, ama özellikle yaptığın işe sahip çıkmayı ve en iyi şekilde yapmayı. harbi insanlar dedim, iyi düşünün bunun üstüne, bizim gibi çakma adamlar değil.
filmin başarısı, konusu ve vermek istediği mesaj bir yana, bu doğallığı yansıtmasından kaynaklanıyor bence; tamamen oyunculuk üstüne konuşuyorum, mükemmel oyunculuk üstüne.
--spoiler--
filmde can alıcı iki sahne var. birincisi hemen filmin başında red'in şartlı tahliye komisyonunun karşısına çıktığı ilk sahne. odaya girdikten odadan çıkasıya kadar geçen sürede morgan freeman'ın muhteşem oyunculuğuna dikkat edin. ikincisi ise kanımca filmin vermek istediği mesajın tüm açıklığıyla göz önüne serildiği an; brooks'u hapisten çıktıktan hemen sonra otobüs'le şehire dönerken gösteren sahne. yüzündeki ifade ve sımsıkı tutunduğu koltuk demiri. hapiste 50 yılını geçirdikten sonra tahliye olan ve ilk kez otobüse binen biri ancak böyle canlandırılabilirdi. saygıyla eğiliyorum.
--spoiler--
