Hz.Ömer bu hareketini cahiliye zamanında gerçekleştirmiştir. Sonradan kendisi de her hatırladığında şöyle der:
''2 şey vardır aklımda birini her hatırladığımda gülerim diğerini her hatırladığımda ağlarım. Güldüğüm olay; küçükken çobanlık yapardık hayvanları dağlara çıkaracağımız zaman yanımıza helvadan yapılmış putumuzu alıp giderdik ancak acıktığımızda o taptığımız putu yerdik. Buna hep gülerim. Diğer olay ise; eskiden cahiliye döneminde kız çocuklarının toplumda hor görüldüğü dönemlerde kızımı diri diri gömmüştüm. Bu da beni kahreder.'' DEr..
