ömrünüz boyunca hiç görmediğiniz insanlar "falancanın oğlu vardı ya, bi kız vardı ya lisede, ya bizim şey vardı ya" gibi başlayan cümlelerle ölümünüzden bahsedecektir. fakat birkaç saniye içinde o insanlar normal hayatlarına dönecekler, çay söyleyecek, bilet alacak, fotokopi çektirecek veya tuvalete gireceklerdir.
aileniz öfkelendiğiniz, sinirden bağırıp çağırdığınız bir hatıranızı hatırlayıp hocaya, müftüye gidecekler ve intiharınızın sinir anında olduğuna dair fetva isteyeceklerdir. en büyük tesellileri cenaze namazınızın kılınması olacaktır.
evet öldüğünüzü kendi gözleriyle gördükten sonra yakınlarınızın tek derdi cenaze namazınızın kılınıp kılınmayacağıdır. ve o namaz illa ki kılınacaktır.
aileniz yıllar da geçse "biz ona herhangi bir baskı yapmadık, bizim bir suçumuz yok" gibi bir savunma psikolojisine girecekler ve arkadaşlarınızı gördüklerinde sizi onlar öldürmüş gibi kaçacaklardır.
sizi tanıyanlar intiharınızı, hayatınızdaki gariplikleri anlatarak dikkat çekmeye çalışacak, selam vermediğiniz adamlar kankalarınız olacak böylece çevrelerinde sivrileceklerdir.
bunları nereden mi biliyorum? arkadaşımın cenaze namazını kıldım ve herkese bir dönem ilaç kullandığını yani sinir hastası olduğunu anlattım. allah rahmet eylesin.
bunlar tabi bu dünyada olacak şeyler. başka bir dünyanın varlığına inananlar için bir de orası var.
