ilk sene iki dönemden de kaldığım 1. sınıfın iki baba dersinden biri.
öğrenci diline daha yakın dedikleri işin kemal gözler alıp, sonradan pozitivist hukukçu olmasından dolayı herkesin ''keşke gözler almasaydın'' sözlerine maruz kalmıştım oysaki çok iyi kitaptı.
