hayvanlarla alakalı genel görüşümü yıkan bir eylemdir.
hayvanları pek önemseyen biri olmadım hiç. hatta küçükken oklavayla öldürdüğüm kertenkelelerden dolayı müebbetim bile var.
at yarışı oynamaya başlamıştım zamanın birinde. hayatımda bir o eksikti zaten. iddaa, sayısal loto, tombala, batak, poker ve türlü bahisler yetmiyormuş gibi. yine amaç aynıydı aslında para kazanmak ve bilmek. sonuçlardan 10 saniye önceki o adrenalin. dünyaya böyle hizmettiğimi düşünmem. bunun bir işe yaradığını düşünmem.
altılı ganyanı deli gibi oynadığım bir kış mevsiminde, bir at ölmüştü. herhangi bir attı bu. herhangi bir hayvan, herhangi bir insan gibi, herhangi bir çiçek ,her gün ölen şeylerden sadece biri gibi. ama bu atta beni kendisine çeken bir şey olmuştu düşünüp bulamadığım.
bir köpeğin arabanın altında kalıp ölmesi mi hayır, bir kedinin soğuktan gebermesi mi sokakta hayır, bir farenin yılan tarafından yutulması mı hayır, yılanın bir taşla paramparça olması mı hayır, bir kuşun kafeste can verişi mi hayır.
hiçbiri bir atın ölümü kadar heybetli değildi. bir atın ölürken ki klası onların hiçbirinde yoktu. hatta insanda bile.
