Kişinin kendini sürekli 2. planda görmesi, karşısındaki kişi için ve üzerinden yaşamasıdır. Gereksinimlerini, ihtiyaçlarını diğer kişiler üzerinden gerçekleştirir, onlar mutlu oldukça kendi mutlu olur. Karşısındakilerin herhangi bir talebi olmaksızın çabalar, didinir. işin içine negatif duygular girince ise bir hastalığa dönüşür. Kişi karşısındaki acı çektiği için kendisini cezalandırır bu kez. Quasimodo kompleksi de denebilirmiş kanımca bu hastalığa.
