Benimdir. Genel olarak insanlardan nefret eden bir insan, doktorluğu ne kadar sevebilir? Ben de o kadar seviyorum, belki de daha az. 2 gündür uyku uyumuyorum, evime, nişanlıma, yatağıma gidemiyorum.
Kim için peki, dışarıda şuursuzca birbirini ezmeye çalışan, iki kelimeyi bir araya getirmekten aciz, başkasını muayene ederken zıbam diye kapıyı bile çalmadan içeri girecek kadar çevresine saygısı olmayan insan müsvetteleri için. Bunlar iyileşsin diye uğraşırsın, geceni gündüzüne katarsın, elinden gelen herşeyi yaparsın ama gene gelir işler ters gidince seni linç etmeye kalkarlar, sanki içinde yaşamıyormuşsun gibi içten içe üzüntü...
Ailesinin durumu iyi olmayan ama dersleri iyi olan bir gencin kurtuluşu gibi baktım tıp fakültesine hep. Sevmeye çok çalıştım ama beceremedim. Dediğim gibi hayal peşinde koşmak uğruna yapılmış bir tercih değildi, kıçımı kurtarmak adına yapılan bir tercihtir. Temmuzda ailemi de kurunca ölene kadar yapmaya devam edicem, çoğu kişi şans diyor etrafımdaki ama ben onlara katılmıyorum, lanetin ta kendisi bence.
Benim yaptığım hataya düşmeyin genç arkadaşlar, koşun hayallerinizin peşinden, sürünecek olsanız dahi sürünürken mutlu olursunuz. Benim gibi 3 kuruş para için takmayın ateşten prangaları vücudunuza...
