Bir sağa dönüyorum bir sola dönüyorum. Uyku tutmuyor.
Ayak parmaklarımla ayağımı kaşıdım bir miktar. Karşıdaki bakkala sahur ekmeği geldi işittim. Durgunum. Nemli ve basık bir yaz gecesi gibi aklım tek bir düşünce kımıldamıyor. telefonuma birkaç tane mesaj gelmiş açmadım. Rol yapıyorum.
Hiçbir şey hiç-bir şeye değer değil çünkü.
Sanki tüm maddenin kıymeti kaybolmuş gibi. Yavanlık içime dolan nefese işlemiş.
