3.sezonunun başlamasıyla gördük ki yavaştan yavaştan karakterini değiştiren, daha doğrusu karakterini kaybeden bir baş kahramana sahip olan dizi.
3.sezonun ilk dört bölümü itibariyle dikkatimi çeken, dexter'da bir aile babası olma eğilimi, arkadaş edinme çabaları, insanların gönlünü hoş tutma gayretleri hakim. aslında alıştığımız dexter'da bu özelliklerden bazıları var tabi ama o eski huylarının bu kadar kör göze parmak durumuna getirilmesi ve yeni yeni bazı huyları çıkması izleyici olarak beni sıkıyor. eski dexter'ı arıyorum; sürekli avının peşinde olan, içine kapanık kendi apartman dairesinde yaşayan, henüz ne olduğu anlaşılmamış ama ilerde kesin bi numarasını göreceğimiz miquel prado gibilerle arkadaşlık yapma girişimlerinde bulunmayan, kız arkadaşıyla mutlu mesut yaşamaya çalışıp mutlu aile babası rollarini oynamayan, bunun kendisine kendi içindeki dexter'a uymadığını bilen dexter'ı özlüyorum. yani sınırlarını genişletmiş ve sıradanlaşmış, herhangi biri gibi olmuş dexter yerine; duyguları olmayan ve suçlulara ceza verme misyonunu birinci önceliği yapan, kendiyle ilgili uzun uzun iç sesiyle derin analizler yapan dexter'ı istiyorum. kendi ruhunun karanlık noktalarını aydınlatmaya çalışan hali yerine, o karanlıkları nedenleriyle sonuçlarıyla yanlışta olsa tahlil edip hareketlerini, cinayetlerini belli bir ritüel eşliğinde başından sonuna kadar** uygulayan dexter'ı istiyorum. rita'nın kızı astor tarafından sexter şeklinde adlandırılan haline karşıyım. sexter yerinde dexter olan yani hunter olan halini istiyorum. yoksa böyle pembe dizi kıvamında da izlerim ama ne kadar zevk alırım orası meçhul. hele de freebo vakasında olduğu gibi şapşal şapşal arkasında izler bırakıp sap gibi yakalanan dexter hiç çekilmez bu saatten sonra.
bu kadar serzenişten sonra dexter'a bir de uyarım var; oğlum, o miquel prado'nun sana böyle 'gel kanka olalım' şeklinde yakın duruşunun altında kesin bir bit yeniği var. aman diyim dikkat et. sakın karanlık sırlarını paylaşayım deme. sazan olma. adam seni kesin yemliyo bence.
