bu yil beyazit meydani'na kurulan iftar cadirinin onunden gecerken, bu insanlardan bi tanesiyle tanisma firsati buldum. simdi diyeceksin ki senin ne isin var orda? ee belese yemek bulmusum, ben de girdim o cadira tabi..
neyse tanistik ettik. dedim ki ustun basin cok eskimis, neden yenisini almiyorsun, fakir misin sen dedim. adam soyle bir bakti. endiselendi.. fakir oldugunu anlamistim cunku. halbuki o zannediyordu ki, ramazanda oldugumuz icin hickimse onun fakir oldugunu anlamayacakti. korktu benden, urktu. "fakirim abi.." dedi, corbasindan bir kasik aldi sonra.
ben cevabimi almistim artik. yemegimin yarisini yiyip, geri kalan kismini bu fakir vatandasa bagislayarak ciktim cadirdan.
tanriya olan inanciniz yuzunden oruc tutun guzel kardeslerim. nefsinize hakim olmak icin oruc tutun. bu fakir arkadasimiz gibi imaj orucu tutmayin..
