Hayatta edindiğim arkadaşlara çeyrek altın kadar değer vermiyor oluşum. Yalan değil şimdi. Çeyrek altın olmuş bilmem kaç lira. Takacağım kişinin değmesi lazım bu paraya. Hiçbiri de o kadar özel olamamış benim için.
Bir de başkalarının vıcık vıcık mutluluğu sinirimi bozuyor açıkçası. Ayrıca fazla gürültülü. Zaten "düğün" de saçma bir ritüel. Herkes yapıyor diye yapıyorlar. Ondan bundan aşağı kalmayacaklar güya.
