Ayağım da ruhumun derinliklerinde gizlenmiş olmalıydı. Basamıyordum. Ve gerçekten ayağıyla yere basabilenlerin ruhları apaçık ortadaydı. Çıplak bir ruhun acı tadını hissettim damağımda. Gizlenmek ahmakçaydı. Ayağı yere basmadan sevmek daha da ahmakça. Ruhu gizlenen insanların ayağı olmanız dileğiyle... Eminim basan siz olursunuz. En güzel basan siz.
