izlemek için can attığım can dündar belgeseli. henüz bulunduğum yerdeki sinemada vizyona girmedi, bekliyoruz. belgeselin yapımcısının, çoğu atatürkçü geçinen zibidiye göre çok daha realist bir atatürkçü olarak gördüğüm can dündar'ın olması sabırsızlığımı arrtıran en önemli unsur. "mustafa" hakkında şunları söylemiş can dündar:
-------------------------------------------------------------------------------
"Kışlalarda, okullarda anlatılan atatürk, zamanla devrimci bir lideri, şablonlara hapsetti, katılaştırdı. Heykeller, büstler, rozetlerle insancıl özelliklerinden uzaklaştırılmış bir şef yaratıldı. Ben kendi atatürk'ümü anlatmak istedim.
Mustafa, liderlik dehası kadar, zaafları da olan bir insan...
Mustafa, hayatı cephelerde, savaşlarad geçmesine rağmen karanlıkta uyumaktan korkan bir insan...
Mustafa, unutulmaktan korktuğu için konuşmalarının ya da yazılarının çoğunu "beni hatırlayınız" diyerek noktalayan, yalnız ve mutsuz bir insan...
Mustafa, Çankaya'da ya da dolmabahçe'de yaşadığı yalnızlığını günde üç paket sigara, 15 kahve ve 1 büyük rakıyla gidermeye çalışan bir insan...
Mustafa, "en büyük hatam evlenmekti. orduları idare ettim ama bir kadını idare edemedim" diyebilen ve özeleştirisini yapabilen bir insan..."
---------------------------------------------------------------------------------
bu belgeseli, sözüm ona "ata"larına ne kadar değer verdiklerini göstermek için, atatürk'ün 1.70 boyunda olduğu bilinmesine rağmen, müzeye atatürk'ün 1.85 boyunda bir balmumu heykelini koyan "büyük atatürkçü"ler tekrar tekrar izleseler, bu ülke yarın daha da aydınlık bir yer olur belki. bu belgeseli, atatürk'e küfrederek aslında koca bir ülkenin istiklal ve bağımsızlık mücadelesine küfrettiklerini anlayamayan az beyinliler izlese, beyinleri için hiç olmazsa spor olur belki. izleyelim, izlettirelim efendim.
