oyunlar gerçekçilikleri ölçüsünde güzel olsaydı, oyun diye bir şey olmazdı. en güzeli, gidin halı sahada maç yapın delikanlılar denirdi bu durumda. fifa oyunları sanattır oysa. sanatsaldır. bir kere saçma sapan bütün hataların, world class uyuzluklarının karşınızda bir kompüter olduğunu hatırlatması, bu yüzden kimi zaman işe john connor yaklaşımı sergileminize yol açar. bilgisayara karşı oynarken, gelecekteki makinelerin ne kadar sinir bozucu olabileceği hakkında tahminler yaparsınız. ayrıca daha çok yalnızlığı çağrıştırır bana fifa. pes ise daha kolektif bişeyler kokuyor. elinde joy sticklerle tepinen çocuklar gibi.
ben pes oynamam diyen fifacı güzel bir alışkanlığın kurbanıdır.
