iyilik ya da kötülük de zihinde oluşturulmuş şeyler aslında. Toplumla iç içe yaşayan insan hukuki yasalara, dine, ahlaki kurallara ihtiyaç duymuştur. Toplumla iç içe yaşamak ve Rekabet iyilik ve kötülüğe kapı açmış.
insan bir mağarada yalnız başına yaşasaydı iyilik ya da kötülüğe ihtiyaç duyacağı bir meselesi olmayacaktı. Bir hayvanı öldürse bile bu doğal yasa gereği olacaktı. Büyük balığın küçük balığı yemesi günah mı mesela?
insan doğası değil de doğa kötüdür bence. Küçük balığın başına gelenlerin suçlusu doğadır. insanların da belki böyle. Onlara sürekli kendin mi o mu dayatmasını yaşatmasa kötülük ortaya çıkmayacaktı. Oysa insanlar başkalarına özenir, üzülür duruma geldi. sebebi pastadan herkesin eşit pay alamamasıydı. Yani kimse eşit toprağa sahip olup eşit şartlarda yaşamadı bu dünyada. Yaşam ve çevre kötüleştirdi insanı . Doğasında ne iyi ne de kötüydü bence. Tıpkı bir solucan ya da kuş gibiydi.
