insanların zaman zaman içine düştükleri kaygı. bu anlarda iki dakikalığına saçma bir şey yap. bu güzel bir yöntemdir.
gerçeklere gelirsek:
hayat gerçekten çok saçma. hiçbir şeyin hiçbir anlamı yok ve bu çok soğuk bir gerçek. tesadüfen geldik ve gidince öte tarafta bizi bekleyen kimse olmayacak. bu gerçekten korktuğumuz için de kendimizi çeşitli yollarla avutuyoruz. bu gerçeği sürekli düşünürsek işimiz zor. o yüzden dünyanın ve hatta evrenin karmaşasına ve ilgi çekiciliğine kendimizi bırakmak zorundayız. zaten zorunda kalmadan bırakıyoruz da. evrende gerçeklerin soğukluğuna perde çeken sayısız illüzyon var. bu kaos içerisinde zavallı kalışımız yaşamamızı sağlayan nedenlerden biri. eğer ona dair her şeyi bilebilseydik bir sonraki adım topluca gerçekleşecek intiharlardı. bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz gibi gözüküyor şimdilik o yüzden sıkıntı yok.
peki madem her şeyi bilemiyoruz, ölünce bir yerde bizi bekleyen birileri olmadığını nereden biliyorsun o zaman diyebilirsin.
