ergenken beni metal muzige başlatan ilk göz ağrım hatırlıyorumda lise yıllarimda rammstein dinlemeden bir günüm bile geçmezdi okul gidişi ve dönüşünde.sonra yıllar geçtikçe müzik kültürüm gelişti ve bu alman abilerin müziklerinin gerçekten vasat ve kolaya kaçılmış olduğunu gözlemledim.benim gözümde efsane grup statüsünü metallica'ya kaptirdilar.yinede özellikle till'in hayal gücü ve bu adamların hayattan zevk almasını bilmeleri ve bunuda konserlerine kadar yansitmaları bu adamları farklı kiliyor dinleyiciyi bi şekilde çekiyor. 3-4 yıldır rammstein dinlemiyodum yinede heyecanla bekledim bu albümü yani o kadar mazimiz var.
Hayal kırıklığına uğradım diyebilirim albüme kabaca baktımda yani melodisi beni çok çeken bir şarkı yok. Tüm rammstein albümleri bence birbirine yakındır bana göre vasat olsada. Ama bu vasatında vasatı olmuş. Yani deutschland çok övüldü beni çok sarmadı daha sonra radio biraz daha iyiydi. Ama diğerleri tam vasat bana kalırsa. Niye 10 sene albüm yapmadılar bence bu albümlede ortaya çıkmış oldu zaten albüm üretim sürecinde hiç birbirleriyle anlaşamayan bir grup olduklarinı hep söylerler bunun üstüne birde bana kalirsa heyecanlarını kaybetmişler müzik vasat olsada bi şekilde artık metal dünyasinın büyük gruplari içerisinde yer aliyorlar buda onlara yetiyor bana kalirsa. ayrıca şuda var artık till'in karanlık içgüdülerle yazdığı şarkı sözleri beni rahatsız ediyor.
edit : fena değil aslinda ama ben 10 senelik bekleyişten sonra reise reise yada mutter kalitesine yakin birşey bekliyordum.sanirim bu yüzden beğenmedim ilk başta. yinede dinlenir sanirim auslander kilibinde yine flake reyiz yarmış.puppe,radio,sex,halloman,diamant sariyor.