belçika memleketiyle ilgili kurulan cümlelerin çoğu adamların ciddi bir depresyon geçirdikleri üzerinedir. nitekim, yakın zamanlarda şiddeti artan temel tartışma konuları, brüksel'in bağımsızlığını ilan etme düşüncesi üzerinedir.
ben x, belçika toplumunun içinde bulunabileceği depresif ruh haline uygun bir film olarak sayılabilir.
film, özetle, kendisini yalnızca bilgisayar oyunlarında var edebilen otistik bir gencin yaşamı üzerinedir.
ben x, anlatım biçimi açısından da günümüz klasik anlatı sinemasının uzağında. iç içe geçen asıl gerçeklik ve sanal gerçeklik, belgesel tarzında verilen söyleşi görüntüleri, ben'in kendi ruh dünyasından yansımalar vs.
filmin kusuru bence, bir türlü sona bağlanamaması. tamam, artık burada biter dediğimiz anda sürekli başka bir yere bağlanan bir öyküsü var ve bence dikkatli izleyiciler bu sonları kolaylıkla tahmin ederler.
filmi sonu açısından, didaktik olmakla ya da doğrudan mesaj kaygısı taşımakla da eleştirebiliriz.
