başlığı bile gece gece gözyaşlarına boğmaya yetendir. bu durumda olan binlerce -maddi imkanı olmayan- aile gelir geçer zihinlerden...
evet belki ecele çare yoktur ancak umut, umut denen de bir şey vardır ki geri dönüşün kapısıdır. vurgulanmak istenen; o geri dönüşe bile imkan bulamamaktır. bu tarz hastalıklar zordur ve bir o kadar da masraflı. ateş yuvaya düştüğü zaman tabi ki hiç bir masraftan kaçınılmaz, eğer imkan varsa. ya yoksa?
acaba kaçımız bir bira az içip de parasını hastane önünde babasını bekleyen çocuğun eline sıkıştırdık? veya kaçımız bir paket sigara parasına kıyıp (!) da, eşini ziyaret etmek için yok parası bulamayan kadına yardım ettik?
belki hayatımızda bir 'm' harfi bizim için herşeyi değiştiriyor ancak sonuçta 'babam' olmasa da orada hasta yatan bir 'baba' var.
