eğer istanbuldan ankaraya ilk defa geliyorsanız tamamiyle şaşıracağınız şehirdir ankara...
ve eğer uzun zamandır görmediğiniz çocukluğunuzdan yetişkinliğe sizin yanınızda olan dostlarınızın yanına gittiyseniz en büyük anlamları yükleyeceğiniz şehirmiş ankara...
üç günlük kısa bir yolculuğu ve geçen dakikaları ölümsüzleştirmeyi istediğiğim şehir ankara...
Muavinin Nerde ineceksiniz sorusuna terminal dediğimde, "Aşti mi? " diye bana sorduğu soru sonucu o nedir ki diye gülümsememle başlayan yolculuğum, beni bekleyen sevdiklerimin Aştiden beni almasıyla başlamıştı...
Başlamıştı başlamasına da Ankara şaşırtan bir şehirdi, düzensiz olan, kuralları sevmeyen ben , hayatımda ilk defa gördüğim bu düzenli şehir karşısında gülümseyip şapkamı çıkarmaktan başka bir yol bulamamıştım...
insanlar bir düzen içinde yürüyor, arabalar insanlara yer veriyordu, gülümsüyordum bu gördüklerime çünkü eğer istanbuldan geldiyseniz bu hayatınızda göremeyeceğiniz anlardan biriydi...
Otobüslerde cam kenarını seçen yaşlılara yer vermeyen gençlerin yerini, bırakın yaşlıları her bayana yer veren yetişkinler almıştı...
HErkesin önünde buluşmayı seçtiği yenikaramürseli, dost kitabevi sevinçle sevdiklerimle buluştuğum anları hatırlattı...
Ankarada iti kopuklar vahşetçiler sokakta dövüşen insanlar yoktu, sakin bir şehirdi ankara, en çok sakinliğiyle bana gülümsemesini sevmiştim...
Ve içinde düzgün insanların yaşadığı, adına yakışır başkentti...
Bugün burda nefes almamızın nedeni olan Başönderin Defnedildiği Şehir Ankara ve yürürken zorlandığım,kalbimi zorlayan anıları içine hapseden anıtkabirin Şehri Ankara...
