seninle mutlu olabilirdik, kimi zaman olduk da. ama ben seninle sadece mutlu olmak için değil her duyguyu birlikte yaşamak istemiştim. ben seninle mutsuz da olmak istiyorum biliyor musun? bilmiyorsun çünkü benden uzaklaşmak istedin. ben bana seni seviyorum diyip de gideni ilk defa görüyorum. hoş bir çok ilk duyguyu da seninle yaşadım ama konumuz bu değil. olaya baştan başlamak istiyorum çünkü seninle ilgili olan detayları şu an canımı çok yaksa bile çok seviyorum, saçma ama hoş bir rastlantı mesela aynı gün doğduğun bir insanla tanışıp ondan hoşlanıp belki ilk konuşmadan sonra aşık olman. evet belki o gün yanımızda olan insanlar gereksiz ayrıntılardı ama onlar sayesinde tanıştığımız için önemliydiler. ya da sadece ben öyle hissettim. şu ara ne doğru ne yanlış kestiremiyorum. bir motosiklet kaza/intiharı geçirmiş 4 ay komada kalmış, 1, 5 ay tekerlekli sandalye ile gezdikten sonra, koltuk değnekleriyle yürümeye başlamıştım. işte koltuk değneğiyle yürümeye başladığım zamanlarda tanışıp yakınlaşmıştık. şimdi yazarken bile içim acıyor bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şeyi aile denilen toplumun en küçük yapısı yüzünden yaşadığın için çok üzgünüm, keşke o zamana gidip yaşadığın bütün kötü olayların olmamasını sağlayabilsem ama elimden böyle bir şey gelmiyor. yaralarımızı birbirimize açtığımız için mi bu kadar bağlandım sana yoksa bağlandığım için mi kendimi sana açtım inan bilmiyorum sadece aşık olduğum içindi sanırım. ama seni annemle tanıştırdım burdan hem bağlandığımı hem de aşık olduğum gerçeğinin sağlamasını yapmış oluyoruz. annem pek beğenmedi içinde olduğumuz ilişkiyi ama sesini de çıkarmadı. - evet yanipsonenmodemisigi burdan bu ilişkinin doğru bir karar olmadığını anlayabiliriz ama anlayamayız çünkü neden anlayalım dimi?- tanıştıktan 3 ay sonra bir kavga ettik konuşmamaya başladık. ama kafamın içinde hep "potansiyelinin farkına var" cümlen dolaştı. hep yarım bıraktığım tamamlamayı reddettiğim tedavimi tamamladım bu ufacık cümlen sayesinde. sana şu an bile ne kadar teşekkür etsem az bunun için. demek ki o zaman bile seni içten içe seviyormuşum da farkında değilmişim. çünkü ben kimsenin sözünü dinlemem bilirsin. 4-5 ay sonra bir gün çıkıp "hayatımın en derin yerindesin ama bu duyguyu tek başıma değil seninle yaşamak istiyorum" dedin. yaralarına merhem olamam ama yaralarını unutabileceğin zamanlar yaşatabilirim" demiştim sana hatırlıyor musun, hala arkasındayım bu sözümün sevgilim yaralarını iyileştiremem ama zamanla geçerken yanında olabilirim. buna emin olabilirsin. çok eğlendik beraber, diziler izledik filmlere gittik bazen de hiç bir şey yapmadık. hiç bir şey yapmadan karanlığın içinde kaldık. bu senin için çok büyük bir adımdı çünkü sen karanlıktan korkarsın. bu benim için de çok büyük bir şeydi. evet haklısın son zamanlarda çok depresiftim çünkü tedavim çok zorluyordu ve sende hiç yardımcı olmuyordun. hayatımın en güzel 5 yılını yaşadım seninle. bugün çıkıp arasan yalandan da olsa seni seviyorum desen, seni seviyorum demene bile gerek yok yanımda olduğunu hissetsem seni affederim. çünkü seni seviyorum.
