bu atasözünün doğruluğunu, aslında sevip saydığım bir insan olan cübbeli ahmet hocaefendi'yi örnek göstererek açıklamak istiyorum.
ahmet hoca'nın piyasada satılan bir çok dua kitabı var. bu kitaplarda uygulandığı takdirde kişiyi çeşitli sıkıntılar ve hastalıklardan kurtaracağı ümit edilen zikir ve dualar bulunur. ancak hocanın kendisi de 36 yıldır şeker hastasıdır ve hastalıktan bir türlü kurtulamamıştır.
ha bıraksın bu işi mi diyorum? hayır. çaresiz insanlara pozitif düşünmelerini sağlayarak bir nebze umut verdiği yadsınamaz.
