Herkesi anlayabiliyorum. Kendimi adaletten bilimden başka sabit bir fikirle doldurmadigim için görüşleri nedeniyle kimseden nefret edemiyorum. Şimdi ben müslüman değilim. Çocukluğumda kuran kurslarında kaldım. Zamanla gerçeğin peşinde gerçeği aramakla geçti ömrüm. Belki çok az şey biliyorum. Belki safım ama ben nefret edemiyorum. Herkesin ayiplamasi gereken eylemler vardır. Cinayet tecavüz gibi. Bunlar üzerinde bir konsensus vardır. Çocuklara iyi davranmaliyiz bir yasa halini alıyor artık. Aynı şekilde inançlara saygısizlik tecavüz kadar kötü bir tutum mu yoksa hürriyet özgürlük müdür? Tartışılması gereken budur.
Eklemek istediğim başka bir konu daha var. Hallaç ı Mansur gibi görünüşte dine saygısızlık yaptığı sanılan insanlar da yaşadı bu coğrafyada ama savunduğu görüşlerin bir dayanağı vardı. Bunun için bugüne dek adı yaşıyor. Bu adam ise sorunlu. Ateizm ya da din karşıtlığı bu kadar ucuz değil. Bu hareket kimseye farklı bir bakış açısı sunmuyor.
