Hayatı piyanosu olan bir kadın düşünün,
Sadece piyano darbelerinden ruhi haz alıyor...
Babası akıl hastanesinde ölüyor, annesiyse kızına sevgi vermekten mahrum,
sevgisiz kalmış bu kadın, gerçekten kimseye dokunamıyor,kimseye sarılamıyor, kimseyi öpemiyor ve kimseyi gerçekten sevemiyor ...
Hayatı sevgiden mahrum akıp gitmiş, aklını yitirmek üzere olan ve aklın alacakaranlığında el yordamıyla ilerlemeye çalışan ancak elinde sevgisizliğinden ve yaklaşan deliliğinden başka hiçbir şey olmayan bu kadının patolojik eğilimleriyle olduğunuz yerde kalakalacaksınız...
Filmde cinselliğin bayağı ve zorba yanının bu kadar açıkça yüzümüze çarpması bizi nasıl hissettirecek bilinmez ama kafamızda sonlandırdığımız hikayelerden farklı bir haneke başyapıtı olduğu bir gerçek...
