özü itibariyle kurmacadır. neyi nasıl kurduğuğu ve kameranın zumladığına göre izleyicinin potansiyel hislerini kamçılamak için yoğun çaba üzerine kuruludur. bazı filmlerse ortaya soru işaretleri bırakır ve izleyiciyinin hislerini yönlendirmek değil kafa karışıklığına yol açmak isterler. bu ikinci türü basitlik ve derinlik arası bir yerde asılıdır. filmlerde asıl üzerinde durulması gereken şey tıpkı fotoğrafların hızlı akışıyla zihnimizde bütünleme özelliği üzerine kurulu illüzyon gibi filmin köklerine nüfuz edebilecek aktif zihnimizi pasif konuma getirmeden olan bitenin arkasında verilen mesajları etüt etme gereği duymamızdır. böyle bilinçli bir izleyici korku filminde korkmayacaktır. öyle korkularını bastırmak için teselli aramak mahiyetinde senaryo açığı aramak gibi bir şey değildir bu.
